Daniëls prijst Boekels zelfstandigheid

Door Jan Meulemeesters

“Kan ik dialect spreken. Fantastisch. Goed dat Boekel nog zelfstandig is.” Tot twee keer toe oogst Wim Daniëls applaus als voorvechter van dialect en dorpsheid in het met 180 senioren gevulde Boszicht. Op een door de KBO kring Venhorst-Boekel op 5 oktober georganiseerde middag. “Die fusiewoede leidt alleen maar tot verlies van dialect, eigenheid, trots, sociale samenhang”, zegt hij. “Wist je dat dialect dubbel zoveel klanken heeft dan Algemeen Nederlands. Daarom is het zo moeilijk te leren en te schrijven: die klanken bestaan in de

standaardtaal niet. Voor de lange ‘ij’ b.v. bestaan in het dialect van mijn geboortedorp Aarle-Rixtel  acht verschillende uitspraakvarianten.” Hij gaf toe dat dialect gedoemd is te verdwijnen: “Alleen in afgeslotenheid kan dialect bestaan; open grenzen is nu het devies”.

Zijn  moeder maakte eigen woorden zoals ‘ollieklonje’ voor ‘eau de Cologne’. De jonge Wim ging op zoek naar betekenissen: ‘ollienutjes’ bleken pinda’s te zijn,  ‘keengs’ staat voor ‘kinds’, ‘brandestransie’=brandassurantie, ‘petazzie’=stamppot, ‘affesere’=van het Franse avancer=opschieten. De zoektocht naar de herkomst van woorden bleef een hobby later op de lerarenopleiding tot op de dag van vandaag. Hij schreef er tal van boeken over, geeft lezingen, is er mee op radio en tv. En boekte er duidelijk succes mee bij de ouderen in Boszicht.